Λαβεράν, Σαρλ Λουί Αλφόνς

(Charles Louis Alphonse Laveran, Παρίσι 1845 – 1922). Γάλλος μικροβιολόγος και επιδημιολόγος γιατρός. Ο Λ. σπούδασε ιατρική στο Στρασβούργο (1867). Το 1880 εγκαταστάθηκε στην Αλγερία, όπου μετά από συνεχείς μελέτες κατόρθωσε να ανακαλύψει τον αιτιολογικό παράγοντα της ελονοσίας (πλασμώδιο Λ.). Από το 1897 έως το τέλος της ζωής του ήταν μέλος του Ινστιτούτου Παστέρ, στο Παρίσι. Το 1907 οργάνωσε και αργότερα τέθηκε επικεφαλής ενός εργαστηρίου τροπικών νόσων, ενώ το ίδιο έτος τιμήθηκε με το Νόμπελ ιατρικής τόσο για την ανακάλυψη του πλασμωδίου Λ. όσο και για τη γενικότερη συμβολή του στον χώρο των νόσων που σχετίζονται με πρωτόζωα. Έναν χρόνο αργότερα ο Λ. ίδρυσε τη Γαλλική Εταιρεία Εξωτικής Παθολογίας. Στις πιο σημαντικές εργασίες του Λ. περιλαμβάνονται οι μελέτες του για την ελονοσία και τη θεραπεία της, για τη λεϊσμανίαση, την τρυπανοσωμίαση και τη σπειρυλλίαση. Διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Παρισιού, της Γαλλικής Ιατρικής Ακαδημίας και επίτιμο μέλος πολλών ξένων ιατρικών εταιρειών.